به نقل از «ایران اکونومیست»

۸ حقیقت فضایی جالب درباره کریسمس

تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۹۷۷۴۶

کریسمس جشنی در آیین مسیحیت است که به منظور گرامیداشت زادروز عیسی مسیح برگزار می‌شود. کریسمس جشنی است که بیش از دو میلیارد نفر در سراسر جهان آن را جشن می‌گیرند. اما روایت‌ها و موضوعات جالب مربوط به این تعطیلات تنها مختص افراد ساکن زمین نیست چرا که فضانوردان نیز نگاه خاصی به این تعطیلات دارند و برخی از آنها حتی در زمان تعطیلات کریسمس در فضا بوده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درست است که فضانوردان مستقر در ایستگاه فضایی بین‌المللی از خانه خود دور هستند، ولی با این وجود باز هم آنها فرا رسیدن کریسمس را جشن می‌گیرند.

به گزارش ایران اکونومیست، از زمانی که بشر توانسته مقصدی فراتر از زمین را برای کاوش انتخاب کند و به فضا سفر کند اتفاقات جالبی رخ داده است چرا که انسان‌ها در طی این سفرهای فضایی نه تنها به انجام آزمایشات علمی پرداخته‌اند بلکه همانند افراد زمین، زمانی را برای تفریح و برگزاری جشن‌های خاص نیز اختصاص داده‌اند. در این خبر قصد داریم برخی از اتفاقات جالبی که فضانوردان در کریسمس در فضا تجربه کرده‌اند را بازگو کنیم.

داستان شیء ناشناس پرنده در ناسا

در اواسط دهه ۲۰۱۰، زنی به نام "دونا هار" ادعا کرد که در مقطعی از دهه ۷۰ برای ناسا کار کرده است و داستان عجیبی برای گفتن دارد. به گفته او، یوفوها در آن زمان برای ناسا یک کمیت شناخته شده بودند. حتی عکس‌هایی از بشقاب پرنده‌ها وجود داشت که بخش عکاسی باید قبل از انتشار عمومی عکس‌ها، آن‌ها را حذف می‌کرد. او همچنین ادعا کرد که گزارشی را از یکی از ماموریت‌های ماه شنیده است که در آن خدمه، هواپیمای بیگانه‌ای را دیدند و نام رمز داده شده به این مسافران ادعایی ماه "بابا نوئل" بوده است. مشخص نیست که چرا این اسم رمز داده شده است و دونا هار نیز بازه زمانی خاصی درباره ادعایش فاش نکرده، اما احتمالا این اتفاق مطرح شده در حدود دسامبر رخ داده است. در حال حاضر، مشخص شده است که در طول دهه ۷۰، ماموریت‌های زیادی به ماه انجام شده و تعداد زیادی از آنها در اواخر سال انجام می‌شده است(مثلاً، ماموریت آپولو ۱۷ در ۷ دسامبر ۱۹۷۲ انجام شد). با این حال، شانس درست بودن این ادعاها ناچیز است. اگرچه ناسا در دهه ۷۰ با شرکتی که دونا ادعا می‌کرد در آن کار می‌کند قرارداد بست، اما آنها فقط خدمات پشتیبانی مهندسی و عملیاتی ارائه می‌کردند بنابراین، نه دونا و نه شرکتی که او در آن کار می‌کرد به یک لابراتوار عکس یا یک جلسه توجیهی ماموریت نزدیک نبوده‌اند.

هدایای بابانوئل در ایستگاه فضایی بین‌المللی

یکی از مواردی که کریسمس را جشنی خاص و جذاب کرده است این مورد است که افراد در این روز از جانب اطرافیان و دوستان خود هدایایی را دریافت می‌کنند اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید حتی فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی نیز همانند افراد ساکن زمین در روز کریسمس هدایایی را دریافت می‌کنند. برای مثال در طول کریسمس سال ۲۰۱۰، خدمه بخش آمریکایی ایستگاه فضایی بین‌المللی هنگامی که از خواب بیدار شدند با باری از هدایا که در اطراف آنها قرار داشت، مواجه شدند و جالب‌ترین بخش ماجرا نیز این بود که هیچ یک از سرنشینان این هدایا را با خود نیاورده بودند. شاید برایتان سوال باشد که چه کسی این هدایا را به آنجا آورده است. آیا این بدان معناست که بابانوئل می‌تواند وارد ایستگاه فضایی بین‌المللی شود؟ نه اینگونه نیست. بسته‌های هدیه در زمین آماده شده و و خانواده هر خدمه هدایا و پیام‌هایی را در جعبه گذاشته بودند. سپس هدایا طی یک ماموریت به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شده بودند تا فضانوردان در روز کریسمس شگفت زده شوند. آندره کویپرس(André Kuipers) فضانورد هلندی که در ماموریت اکسپدیشن ۳۰ با چنین صحنه‌ای در ایستگاه فضایی بین‌المللی روبرو شده بود گفت: آنها این هدایا را در ماه آوریل و چند ماه قبل از رسیدن ما با یک ماموریت دیگر به فضا ارسال کرده بودند و این فوق‌العاده بود.

 اولین آهنگی که از فضا پخش شد

جینگل بلز یکی از معروف‌ترین آهنگ‌های کریسمس است که افراد ساکن زمین در هنگام جشن کریسمس پخش می‌کنند و ظاهرا همین امر در مورد فضا نیز صدق می‌کند. در حقیقت، جینگل بلز اولین قطعه موسیقی بود که در فضا پخش شد. در طول ماموریت جمینای ۶-آ(Gemini ۶A) برای فرستادن افراد به فضا، دو فضانورد فکر کردند که با این کار و از اتاق کنترل ماموریت کمی سرگرم خواهند شد. در ۱۶ دسامبر ۱۹۶۵ تام استافورد یک انتقال رادیویی انجام داد و گفت: ما یک شی می‌بینیم و آن شبیه ماهواره‌ای است که از شمال به جنوب می‌رود و احتمالاً در مدار قطبی خیلی پایین است. در آن لحظه، صدای سازدهنی کوچک، همراه با زنگوله‌های کوچک شنیده می‌شد و آنها در حال نواختن این آهنگ معروف بودند. شیرا سازدهنی می‌نواخت، در حالی که استافورد زنگوله‌ها را به صدا در می‌آورد.

پخت کلوچه در فضا

یکی دیگر از سنت‌های محبوب کریسمس پختن کلوچه‌های شکری است. در حالی که ممکن است انتظار نداشته باشید این کلوچه‌ها در فضا نیز به این خوبی تهیه شوند اما در نهایت و پس از آماده شدن، شگفت زده خواهید شد. در دسامبر ۲۰۱۹، فضانوردان آزمایشی در ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام دادند تا ببینند پخت و پز در فضا چگونه است. طی این آزمایش فضانوردان کوکی‌های شکلاتی تهیه کردند. کریستینا کخ، از فضانوردان که آن زمان در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور داشت در توییتی نوشت که خدمه ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی در ۲۶ دسامبر برای بابانوئل مقداری شیر و شیرینی کریسمس درست کرده‌اند. خمیر این کوکی و اجاق گاز مخصوص ایستگاه فضایی بین‌المللی، در ماه نوامبر سال ۲۰۱۹ میلادی بوسیله فضاپیمای "سیگنوس"(Cygnus) به فضا ارسال شده بودند و پس از پخت موفقیت‌آمیز، کوکی‌ها به زمین فرستاده شدند. پخت این پنج کوکی برای جشن کریسمس در فضا انجام شد و خمیر آن از قبل تهیه شده بود. "کریستینا کخ" با حضور طولانی خود در فضا موفق شد رکورد حضور یک فضانورد زن در فضا با یک پرواز را به نام خود ثبت کند. وی طی حضور موثر خود در فضا چند پیاده‌روی فضایی انجام داد و برای اولین بار در تاریخ به همراه دوست و همکار خود "جسیکا میر"(Jessica Meir) اولین پیاده‌روی فضایی کاملا زنانه را با موفقیت به سرانجام رساند.

رویت خانه زمینی‌ها از فضا

شاید برایتان جالب باشد که بدانید ۲۶۸۳ لامپ ال ای دی کریسمسی لازم است تا خانه شما از فضا قابل رویت باشد. اگر فیلم کریسمسی"Deck the Halls" با بازی متیو برودریک و دنی دویتو را دیده باشید، پس با این موضوع آشنا هستید چرا که در این فیلم، شخصیت دویتو سعی می‌کند با یک لامپ بزرگ کریسمس، خانه‌اش را از فضا نمایان کند. نکته جالب این است که نمایشنامه این فیلم، الهام‌بخش محققان دانشگاه لستر شد و آنها تصمیم گرفتند تا دریابند دقیقا به چه تعداد لامپ برای رویت و دیده شدن یک خانه از فضا نیاز است. آنها پس از آزمایشات دریافتند آن عدد جادویی که سبب رویت خانه شما از ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌شود بدون در نظر گرفتن هیچ گونه آلودگی نوری ۲۶۸۳ است و این به آن معناست که اگر افراد با ۲۶۸۳ لامپ ال ای دی خانه خود را تزیین کنند ممکن است خانه آنها از ایستگاه فضایی بین‌المللی قابل رویت باشد.

 روز کریسمس در فضا

اولین فضانوردانی که روز کریسمس را در فضا گذراندند فضانوردان ماموریت آپولو ۸ بودند. آپولو ۸(Apollo ۸) دومین ماموریت پرواز فضایی انسان در برنامه فضایی آپولو در ۲۱ دسامبر سال ۱۹۶۸ پرتاب شد و به اولین فضاپیمایی تبدیل شد که مدار زمین را ترک نمود، به ماه رسید، در مدار آن چرخید و به سلامت بر روی زمین نشست. فرانک بورمن، جیم لوول و بیل اندرس از فضانوردان این ماموریت بودند. طی این ماموریت تاریخی که آنها در ۲۱ دسامبر ۱۹۶۸ انجام دادند توانستند به مدت شش روز و سه ساعت و بیست و چهار ثانیه در فضا بمانند. آندرس و بورمن، همراه با جیم لوول صبح روز ۲۱ دسامبر ۱۹۶۸ از مرکز فضایی کندی سوار بر موشک "ساترن V" زمین را ترک کردند. آنها در تاریخ ۲۷ دسامبر ۱۹۶۸ با موفقیت به زمین بازگشتند. در این ماموریت بود که این سه فضانورد، یکی از منحصر به فردترین عکس‌های عصر فضا موسوم به "طلوع زمین"(Earthrise) را گرفتند.

 ساخت درخت کریسمس از قوطی

اولین درخت کریسمس در فضا از قوطی ساخته شده است و این کار توسط خدمه ایستگاه فضایی اسکای‌لب(Skylab) که ۲۵ دسامبر را در فضا سپری می‌کردند، برای اولین بار با موفقیت انجام شد. در طول دوره کریسمس سال ۱۹۷۳، خدمه این ایستگاه فضایی متوجه شدند که تعداد زیادی قوطی غذا خالی دارند که می‌توانند با آنها یک کار جالب انجام دهند و به همین منظور شروع به ساخت یک درخت کریسمس با آنها کردند. ایستگاه فضایی اسکای‌لب نخستین ایستگاه پژوهشی ناسا در فضا بود که بین سال‌های ۱۹۷۳–۱۹۷۹ در مدار زمین قرار داشت. اسکای لب نخستین و تنها ایستگاه مداری آمریکا، پس از ماموریت سفینه‌های آپولو در سال ۱۹۷۳ به فضا پرتاب شد. در پی لغو آخرین ماموریت‌های آپولو به ماه، کارشناسان ناسا با انجام تغییراتی در موشک ساترن-۵ آزمایشگاه فضایی اسکای‌لب را با هدف بررسی تاثیرات محیط فضا بر روی فضانوردان و مطالعه دقیق‌تر خورشید به وسیله تلسکوپ‌هایی در طیف ماورای بنفش و اشعه ایکس ساختند. آزمایشگاه مداری "اسکای لب" در مجموع حدود ۹۰ تن وزن، ۳۶ متر طول و ۳۶۱ متر مکعب فضای مفید داشت. چهار باتری خورشیدی، انرژی مورد نیاز فضانوردان را با استفاده از نور خورشید تامین می‌کرد. این آزمایشگاه عظیم فضایی به یخچال، اجاق برقی برای گرم کردن غذا، حمام و توالت و دیگر وسایل استراحت و زندگی مجهز بود. غیر از آن وسایل و تجهیزات برای پژوهش‌های علمی مختلف از جمله در زمینه‌های زیست‌شناسی، پزشکی، نجوم و غیره قرار داشت. در ابتدا پیش‌بینی شده بود که اسکای‌لب، حداقل ۱۰ سال در مدار زمین باقی بماند ولی پس از سه سال، به دلایل مختلف از ارتفاع ایستگاه کاسته شد تا جایی که دیگر امن نبود و متخصصان ایستگاه را در موقعیت سقوط قرار دادند. برخورد ایستگاه با لایه‌های جو زمین باعث شد بخش زیادی از آن بسوزد و قسمت‌هایی از آن نیز دور از مناطق مسکونی در اقیانوس غرق شد.

 صرف غذای کریسمس در فضا

از سال ۲۰۰۰، ایستگاه فضایی بین‌المللی میزبان فضانوردان مختلف از سراسر جهان بوده است. با توجه به حضور تمام ملیت‌های مختلف در یک مکان، کریسمس در ایستگاه فضایی بین‌المللی به یک مرکز چندفرهنگی تبدیل شده است. در برخی موارد، خدمه می‌توانند چندین بار در سال تعطیلات مختلفی را جشن بگیرند، زیرا ممکن است چند خدمه از کشورهای مختلف ساکن ایستگاه فضایی بین‌المللی باشند. از نکات برجسته جشن کریسمس می‌توان به صرف غذاهای متنوع در فضا اشاره کرد. به عنوان مثال، در سال ۲۰۱۶ فضانورد فرانسوی توماس پسکه غذاهای سنتی زادگاه خود یعنی منطقه نرماندی فرانسه برای کریسمس که زبان گاو بود را با دیگر فضانوردان صرف کرد.

 

منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: کریسمس ، فضا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: کریسمس فضا ایستگاه فضایی بین المللی کریسمس در فضا روز کریسمس اسکای لب انجام شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۹۷۷۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۰ حقیقت حیرت‌انگیز درباره عنکبوت‌ها که باید بدانید

احتمالاً خیلی از ما از عنکبوت‌ها می‌ترسیم، اما باید بدانید که این همسایگان ترسناک – که عمدتاً در هر جایی یافت می‌شوند – بسیار برای طبیعت مفید هستند. این حشرات همچنین ویژگی‌هایی حیرت‌انگیز دارند و دانشمندان برای قرن‌ها تلاش کرده‌اند تا از رموز مرتبط با این ویژگی‌ها پرده بردارند. در این مقاله برخی از ویژگی‌های خاص عنکبوت را می‌خوانیم.

۱- همه عنکبوت‌ها تار نمی‌سازند

براساس تحقیقات، بیش از چهل هزار نوع عنکبوت در دنیا وجود دارد که تنها نیمی از آن‌ها قادر به ساختن تار هستند. روزانه ۲۵۰ حشره در هر تار به دام می‌افتد. تار تنیده‌شده سرشار از ویتامین K است که به انعقاد خون و توقف خونریزی کمک می‌کند. یونانیان و اهالی روم بوستان از تار عنکبوت برای جلوگیری از خونریزی و پانسمان زخم استفاده می‌کردند.

۲- تار عنکبوت از فولاد قوی‌تر است!

به گزارش دیجیاتو، تار عنکبوت از پنبه سبک‌تر و تا هزار برابر نازک‌تر از یک تار موی انسان است. بااین‌حال، تار از مقاومت بسیار بالایی برخوردار بوده که واقعاً حیرت‌انگیز است. شاید مقایسه تار عنکبوت با فولاد عجیب به‌نظر بیاید، اما جالب است بدانید که اگر فولاد را به‌اندازه تار عنکبوت نازک و سبک کنیم، مقاومتی که از خود نشان می‌دهد کمتر از تار عنکبوت است!

هرچند ممکن است تار به‌اندازه فولاد سخت نباشد، اما استحکام کششی آن در تحمل وزن بیشتر است. مطالعات در دانشگاه «بریستول» نشان داده است که تار عنکبوت پنج برابر قوی‌تر از تار فولادی با همان قطر است.

علاوه‌براین، تار عنکبوت بسیار کشسان است و تا چهار برابر طول اولیه خود کشیده می‌شود – بدون آنکه پاره شود؛ درحالی‌که تار فولادی با همان قطر چنین قابلیتی ندارد.

تار عنکبوت می‌تواند تا دمای منفی چهل درجه نیز استحکام خود را حفظ کند.

محاسبات نشان می‌دهد که یک تار با قطر مداد از چنان استحکامی برخوردار است که می‌تواند یک هواپیمای بویٔینگ ۷۴۷ را بکشد. البته این یک فرضیه بوده و هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته است، اما اعداد و ارقام از موفقیت‌آمیز بودن این آزمایش خبر می‌دهند.

۳- عنکبوت‌ها برای هر هدفی یک نوع تار می‌بافند!

برخلاف سایر حشرات که قابلیت تنیدن تنها یک نوع تار را دارند، عنکبوت‌ها می‌توانند انواع مختلفی تار برای اهداف متفاوت تولید کنند. دانشمندان می‌گویند هیچ‌کس هنوز نمی‌داند دقیقاً چند نوع تار عنکبوت وجود دارد، اما محققان چند دسته اصلی برای ساختار تار شناسایی و دسته‌بندی کرده‌اند و باور دارند هر عنکبوت تا هفت نوع مختلف تار می‌سازد.

عنکبوت‌ها مانند کارخانه‌های تولید ابریشم هستند. در داخل بدن آن‌ها، نوعی پروتیٔین به‌صورت مایع در غلظت بالا ذخیره می‌شود و پس از آنکه از بدن عنکبوت به‌منظور تنیدن تار خارج می‌شود، تبدیل به نخ‌های جامد از جنس ابریشم می‌شود.

تارها با اهداف خاصی تنیده می‌شوند. برای مثال، اگر عنکبوت بخواهد حشراتی را جذب کند که بزرگ‌تر هستند، از نوعی ابریشم تولیدشده در بدنش استفاده می‌کند که کشسانی بیشتری دارد.

اگر وجود باکتری یا قارچ در محیط، سلامت ساختار تار را تحت تأثیر قرار دهد، عنکبوت از نوعی پروتیٔین خاص در بدن خود برای تنیدن تار استفاده می‌کند که قابلیت زدودن قارچ و باکتری را با مرطوب نگه‌داشتن تار دارد.

۴- همه قسمت‌های تار چسبنده نیست

ساختار یک تار عنکبوت بزرگ را تصور کنید؛ تارها عمدتاً چندضلعی‌های هم‌مرکز هستند که توسط تارهای کوتاه‌تر به‌هم متصل شده‌اند. عنکبوت‌ها در ساخت هر قسمت از تار عمدتاً از انواع مختلف پروتیٔین در بدن خود استفاده می‌کنند. پس لزومی ندارد که تمام قسمت‌های یک شبکه تار چسبنده باشد.

قمست‌های چسبنده تار از نوعی پروتیٔین در بدن عنکبوت ساخته می‌شود که از چسب‌های پلیمری قوی‌تر هستد.

عنکبوت‌ها عمدتاً مرکز تار را با پروتیٔین‌های نچسب می‌سازند تا خود به‌راحتی در آن ناحیه مرکزی حرکت کنند. اگر عنکبوت نیاز به حرکت روی نواحی چسبنده داشته باشد، روی پنجه‌های پاهای خود راه می‌رود که به تار نمی‌چسبند!

۵- عنکبوت‌ها اغلب هر روز تار خود را جایگزین می‌کنند

بسیاری از عنکبوت‌ها هر روز تار خود را تعویض و با تار جدیدی جایگزین می‌کنند. این کار بسیار انرژی‌بر بوده و گاهی عنکبوت تمام روز را مشغول جایگزینی تار است. هرچه تار بزرگ‌تر باشد، حشرات بیشتری به دام می‌افتند و عنکبوت‌ غذای بیشتری برای خوردن دارد، اما از سویی دیگر، جایگزینی هر روز آن نیز کار دشوارتری است.

۶- عنکبوت‌ها تار خود را مانند گیتار کوک می‌کنند

تار تنیده‌شده نسبت به هر ارتعاشی بسیار حساس است، زیرا عنکبوت به کمک همین ارتعاش از به دام افتادن حشرات در آن به‌عنوان وعده غذایی یا وجود شکارچی‌ها آگاه می‌شود.

دانشمندان در سال‌های اخیر دریافته‌اند که عنکبوت‌ می‌تواند تار را مانند گیتار کوک کند؛ به این معنا که کشش ریسمان‌های ابریشم میان اتصالات آن‌ها در تار را تنظیم کند! اگر تارها محکم شده باشند، ارتعاش کمتری احساس می‌شود. اندام‌های میکروسکوپی که روی پاهای عنکبوت هستند، به او اجازه می‌دهند که ارتعاشات را حتی تا حد نانومتری احساس کند.

این حشرات خارق‌العاده حتی قادرند دلیل آنچه سبب ارتعاش تار شده است، حدس بزنند. نوع ارتعاش به‌وجودآمده اطلاعات ارزشمندی را در اختیار عنکبوت قرار می‌دهد. عنکبوت‌ها خودشان گاهی تار را به ارتعاش درمی‌آورند تا کیفیت آن را بررسی و ارزیابی کنند. اگر کیفیت تار موردتأیید آن‌ها نباشد، تار را جایگزین کرده یا آن را مجدداً کوک می‌کنند.

۷- استحکام تار به نور، دما و رطوبت محیط بستگی دارد

هرچند که تارها بسیار مستحکم و قوی هستند، اما استحکام آن‌ها تحت تأثیر نور، دما و رطوبت محیط متغیر است.

دانشمندان کشف کرده‌اند که نور فرابنفش بر میزان چسبندگی تار تأثیر مستقیم دارد. عنکبوت‌هایی که در نواحی مانند باغ با تابش مستقیم آفتاب زندگی می‌کنند، تارهایی مستحکم‌تر و مقاومت‌تر در برابر تابش خورشید تولید می‌کنند. درعوض، عنکبوت‌های شب‌زی که در شب تار می‌تنند، تارهای نازک‌تری دارند که از مقاومت کمتری برخوردار است.

۸- تنیدن تار تنها برای به دام انداختن حشرات نیست

شاید همه ما تصور کنیم تار عنکبوت برای به دام انداختن حشرات است؛ اما این تنها هدف عنکبوت در تنیدن تار نیست. گونه‌های مختلف عنکبوت با اهداف مختلف تار تولید می‌کنند. برخی با استفاده از تار، محفظه‌های تخم‌مرغ‌شکل می‌سازند تا از آن به‌عنوان پناهگاه برای خود استفاده کنند.

هدف برخی دیگر، جلوگیری از جریان باد است. درواقع عنکبوت تار می‌سازد تا سرعت باد را در محل زندگی کوچک خود کاهش دهد.

درنهایت گونه‌هایی از عنکبوت نیز هستند که از تار خود همانند نردبان استفاده کرده و مهاجرت می‌کنند. آن‌ها تار می‌سازند تا روی آن حرکت کرده و به نقاطی دیگر بروند.

۹- برخی عنکبوت‌ها آبشش دارند!

گونه خاصی عنکبوت در اروپا و آسیا وجود دارد که تمام عمر خود را زیر آب می‌گذراند. این گونه خاص در زیر آب تارهایی می‌سازد که به گیاهان آبزی وصل می‌شود و تا سطح آب ادامه پیدا می‌کند. 

عنکبوت روی این تارها حرکت کرده، خود را به سطح آب می‌رساند و قسمت توپی‌مانند پشت خود را از آب بیرون می‌آورد تا حباب‌های هوا را میان موهای ریز بدن خود جمع کند و پس از آنکه به درون آب بازگشت، از آن برای نفس‌کشیدن استفاده کند.

دانشمندان اخیراً دریافته‌اند که این گونه خاص می‌تواند اکسیژن موجود در آب را نیز جذب کند. پس آن‌ها به‌نوعی آبشش دارند و با استفاده از این روش می‌توانند برای یک روز کامل درون آب بمانند.

۱۰- حشرات خودشان به‌سمت تار جذب می‌شوند

تاری که عنکبوت تهیه می‌کند، در نور فرابنفش بسیار درخشان و زیباست. اکثر حشراتی که عنکبوت آن‌ها را می‌بلعد نیز قادرند نور فرابنفش را ببینند و به‌سمت آن جذب شوند.

پس حشرات خودشان به‌سمت تار می‌آیند و در آن به دام می‌افتند. این یک توانایی خارق‌العاده است که عنکبوت تنها با تنیدن تار حشرات موردنظر خود را به‌سمت خانه‌اش می‌کشد اما بااین‌حال، برای خود عنکبوت نیز خطرناک است. هرچه تار بزرگ‌تر باشد، درخشش آن در فرابنفش بیشتر بوده و احتمال آن که خود عنکبوت توسط شکارچی‌هایش بلعیده شود نیز بیشتر است.

کانال عصر ایران در تلگرام